چهل چهارشنبه

سید جلیل، آقا سید جعفر قزوینی می گوید: با پدرم- مرحوم آقا سید باقر قزوینی- به مسجد سهله می رفتیم. وقتی نزدیک مسجد رسیدیم به او گفتم: این حرفهایی که از مردم می شنوم، یعنی هر کس چهل شب چهارشنبه به مسجد سهله بیاید حضرت مهدی(ع) را می بیند، پایه و اساسی ندارد.

پدرم غضبناک متوجه من شد و گفت: چرا اساسی نداشته باشد؟ فقط به این خاطر که تو ندیده ای؟ آیا هر چیز که تو ندیده ای اصل ندارد؟ و خیلی مرا سرزنش کرد، طوری که از گفت? خودم پشیمان شدم. داخل مسجد شدیم، هیچ کس در آنجا نبود. وقتی پدرم در وسط مسجد، برای خواندن دو رکعت نماز استجاره (1) ایستاد، شخصی از طرف مقام حضرت حجت(ع) متوجه او شد و از کنارش عبور کرد. به او سلام کرد و با ایشان مصافحه نمود.

در این جا پدرم به من توجه کرد و پرسید: این آقا کیست؟

گفتم: آیا او حضرت مهدی(ع(است؟ فرمود: پس کیست؟

من به دنبال آن حضرت دویدم؛ ولی احدی را نه در مسجد و نه در خارج آن ندیدم.(2(

پی نوشت: 1- نمازی که در این مکان مقدس خوانده می شود. * 2- برکات حضرت ولی عصر(ع)، ص65؛ عبقری الحسان، ج2، ص72، س37